۲) بلند قد تر میشوید

بدون وجود فشار جاذبۀ، ستون فقرات شما بسط یافته و قدتان بلند تر میشود، معمولاً این افزایش قد ۵ الی ۸ سانتی متر میباشد. بدبختانه این قد اضافه ممکن است عوارضی داشته باشد و موجب پشت درد و مشکلات رشته های عصبی شود.

۳) ممکن است خُروپُف شما متوقف شود

در سال ۲۰۰۱ مطالعات نشان داد فضانوردانی که روی زمین خروپف میکردند در فضا به آرامی میخوابند و این به خاطریست که جاذبۀ زمین نقش مهمی در بوجود آوردن خروپف، هیپوپنیس و اَپنیس دارد. اما باید بگوئیم که خروپف کردن در فضا غیر ممکن نیست و فضانوردانی هستند که در فضا خروپف میکنند در کُل تأثیر نبود جاذبه در کاهش خروپف اثبات شده است.

۴) بعضی از غذاها و چاشنی ها برای صرف شدن احتیاج به اضافه کردن آب به آن ها دارند

در فضا نمک و فلفل در دسترس هستند اما به صورت مایع! این به خاطریست که فضانوردان نمیتوانند نمک و فلفل را روی غذای خود در فضا بپاشند. نمک و فلفل به سادگی در فضا معلق خواهند شد و خطر مسدود شدن مجراهای هوایی، آلوده سازی تجهیزات، گیر کردن در چشم، بینی و دهان فضانوردان نیز توسط این چاشنی ها وجود دارد.

۵) طولانی ترین زمانیکه که یک فضانورد در فضا باقی مانده ۴۳۸ روز بوده است

رکورد طولانی ترین مأموریت فضایی در دستان یک فضانورد روسی به نام والری پولیاکوف است که ۴۳۸ روز یا ۱۴ ماه وظیفه را در ایستگاه فضایی میر در سال ۱۹۹۵ انجام داد.

۶) فقط سه مرد در فضا تا کنون مُرده اند

از ۴۳۹ فضانوردی که تا پایان نوامبر سال ۲۰۰۴ میلادی وارد فضا شده اند ۱۱ نفر آنان در حادثات آموزشی مُرده اند و ۱۸ تن آنان در حوادث پرواز فوت کرده اند. از آن ۱۸ نفر تنها خدمۀ (Soyuz 11) در سال ۱۹۷۱ در فضا مرده اند. ایالات متحدۀ امریکا مرزهای فضایی را از ارتفاع ۵۰ مایلی (۸۰ کیلومتری)تعیین کرده در حالیکه FAI میگوید فضا از ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری آغاز میشود.

کارکنان Soyuz 11 به نام های جورجی دوبراوولسکی، ویکتور پاتسایو و ولادیسلاو وولکُو زمانی کشته شدند که پس از اقامت ۳ هفته ای در ایستگاه فضایی Salyut 1 یک دریچه در سفینۀ فضایی آن ها هنگام جداسازی قسمتی از سفینۀ فضایی به طور تصادفی باز شد و این واقعه تنها زمانی کشف شد که سفینۀ فضایی توسط تیم ریکاوری باز شد.

۷) تقریباً هر فضانوردی بیماری فضایی را تجربه میکند

در نبود جاذبۀ زمین، سیگنالهای سیستم دهلیزی و فشار گیرنده ها به طور زیادی گمراه کننده هستند. تأثیر این عوامل به سرعت موجب گم گشتگی میشود: تعداد زیادی از فضا نوردان به طور ناگهانی خود را از بالا به پائین احساس میکنند، و حتی به سختی میتوانند موقعیت پا و یا دست خود را احساس کنند. این گم گشتگی علت اصلی بیماری است که “سندروم سازش فضایی” نامیده میشود. نیم یا بیشتر از مسافران سفینه های فضایی از بیماری فضایی رنج میبرند، این بیماری با خودش سَردرد، تمرکز ضعیف، دل آشوبگی و استفراغ میآورد. معمولاً این مشکل پس از چند روز که فضانوردان با محیط سازگار میشوند از بین میرود.

۸) سخت ترین چیز برای فضانوردانی که از فضا برمیگردند رها نکردن اشیاء در هواست

زمانیکه فضانوردان از فضا به زمین برمیگردند سخت ترین چیز سازگار کردن خود با محیط زمین هست، به همان سختی که خود را با فضا سازگار کرده اند. یکی از سخت ترین چیزها هنگام بازگشت فضانوردان از فضا عادت دادن خود به رها نکردن اشیاء در هواست. تعداد زیادی از فضانوردان روسی پس از بازگشت از سفرهای فضایی طولانی اظهار داشته اند که پس از گذشت چندین ماه از سفر فضایی شان باز هم اتفاق میاُفتد که به طور ناگهانی اشیایی مثل فنجان یا غیره را در میانۀ هوا رها میکنند و زمانیکه به زمین برخورد میکند کاملاً نسبت به این موضوع بی اهمیت هستند.

۹) تشعشع های فضایی باعث میشوند تا شما فلاش های نور کور کننده ای ببینید

فضا نوردان Apollo شاهد مناظری بوده اند که هیچ انسانی تا کنون موفق به دیدن آن نشده است. آن ها نماهایی نفس گیر از روشنی آبی زمین در مقابل جوهر سیاه فضا را دیده اند. آن ها همچنین بخش دور ماه را دیده اند. همچین این فضانوردان شاهد فلاش های عجیبی از نور داخل مردمک چشم های خود بوده اند! فضانوردان Skylab، Shuttle، Mir و ایستگاه فضایی بین المللی همه گزارش داده اند که این چنین فلش هایی را دیده اند. چیزیکه این فضانوردان تجربه میکنند پرتو افکنی های نیرومند فضایی داخل چشم هایشان است که در حقیقت گلوله های وابسته به اتم است. زمانیکه این گلوله ها به شبکۀ چشم برخورد میکند باعث برانگیخته شدن یک سیگنال غلط در مغز میشود که مغز آن را به فلاش نور ترجمه میکند. نیازی نیست تا بگوییم که این برای چشم های شما خوب نیست. حداقل ۳۹ فضانورد پیشین پس از بازگشت از فضا از انواع گونه های آب مروارید رنج برده اند.

۱۰) زمانیکه در فضا هستید، باید از اسفنج برای حمام کردن خود استفاده کنید

ایستگاه های فضایی مثل Skylab یا Mir مجهز به تجهیزات حمام گرفتن میباشند و اکثر فضانوردان برای شستشوی بدن خود از اسفنج حمام، لیف یا حوله های نم دار استفاده میکنند. این کار باعث کاهش مصرف آب میشود. هر فضانورد یک کوله پشتی بهداشتی همراه با مسواک، خمیر دندان، شامپو، تیغ صورت تراشی و سایر لوازم بهداشتی ابتدایی در اختیار دارد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: